ks. Stanisław Czenczek

Od 1985 roku w Przemyślu w domu rekolekcyjnym pod wezwaniem Dobrego Pasterza odbywają się rekolekcje zamknięte organizowane przez diakonię Krucjaty Wyzwolenia Człowieka.

Początkowo były to rekolekcje czterodniowe nie licząc dnia przyjazdu i odjazdu, prowadzone według programu opracowanego przez księdza F. Blachnickiego pod nazwą Oaza Rekolekcyjna Diakonii Wyzwolenia (ORDW). W tych rekolekcjach wzięło udział sporo ludzi świeckich, kapłanów i sióstr zakonnych. Z czasem na rekolekcje zaczęli przyjeżdżać także ludzie uzależnieni - byli zwykle przywożeni przez członków Krucjaty. Z czasem musieliśmy podzielić rekolekcje na dwie części po dwa dni. Dzięki temu mogło z nich skorzystać więcej osób. Od kilku już lat program odpowiednio jest dostosowany do dwudniowych rekolekcji od piątku do niedzieli. Jest to właściwie program ORDW z odpowiednim zastosowaniem do osób pragnących i szukających wyzwolenia. Rekolekcje odbywają się co miesiąc i zawsze bierze w nich udział od 40 do 120 osób. Większość z nich to osoby uzależnione - około 80%, a reszta to osoby, które się włączają do pracy w KWC, aby ratować innych.

Najważniejszym elementem programu rekolekcji jest nabożeństwo pojednania wraz z indywidualną spowiedzią. Ma ono miejsce w sobotę przed południem. Uczestnicy przystępują do sakramentu pojednania - jest to nieraz spowiedź z całego życia. Drugim bardzo ważnym elementem tych rekolekcji jest nabożeństwo ewangelizacyjne w sobotę wieczorem, w czasie którego oprócz orędzia ewangelizacyjnego są głoszone świadectwa o wyzwoleniu z nałogów i o Krucjacie. To nabożeństwo wywiera na uczestnikach wielkie wrażenie i często jest okazją do osobistego nawrócenia z nałogu alkoholizmu. W programie są oczywiście katechezy, praca w grupach, seminaria, modlitwa osobista i liturgiczna oraz Eucharystia. Na zakończenie wielu uczestników składa deklaracje wstąpienia do Krucjaty Wyzwolenia Człowieka.

Należy dodać, że wiele osób przyjeżdża na te rekolekcje kilkakrotnie, aby - jak mówią - umocnić się w trzeźwości, aby "naładować akumulatory". Rekolekcje te nie są reklamowane, ale sami uczestnicy zapraszają na nie następnych i jak dotąd chętnych nie brakuje. W ciągu tych lat odbyły się już 92 razy, a uczestniczyło w nich ponad 5 tys. ludzi. Wielu z nich odzyskało wolność przymusu od picia i palenia, wolność wewnętrzną polegającą na powrocie do życia z Bogiem. W ostatnich rekolekcjach (20-22 listopada 1998 r.) uczestniczyło ponad 80 osób.

Diakonię tych rekolekcji, czyli zespół prowadzący, stanowią następujące osoby: ks. Stanisław Zarych, ks. Stanisław Czenczek, p. Zofia Chomicka, p. Albina Policht, p. Grażyna Młot, p. Alicja Małek oraz stale współpracuje p. Stanisława Orzeł z Centralnej Diakonii KWC. Współpracują z diakonią rekolekcji osoby z AA, Al-Anon i z kręgów Domowego Kościoła, a szczególnie pp. Teresa i Zygmunt Wujec, p. Genowefa Tomas, p. Wojciech Mandzyn, p. Mariusz Horwat, pp. Ryszard i Maryla Chudy i wiele innych. Dom rekolekcyjny prowadzą siostry Benedyktynki, które zapewniają uczestnikom wyżywienie i noclegi. Kaplica w domu rekolekcyjnym jest dla uczestników miejscem refleksji i modlitwy. W rekolekcjach biorą udział nie tylko osoby z diecezji przemyskiej, rzeszowskiej, sandomierskiej, tarnowskiej, ale i z dalszych stron. Dobry Pasterz zaprasza w nowym roku kolejnych uczestników, wędrowców, którym Oaza Rekolekcyjna Diakonii Wyzwolenia pozwoli nabrać sił do dalszej wędrówki do Domu Ojca. Zapraszamy!

Eleuteria nr 37, styczeń - marzec 1999