Krucjata Wyzwolenia Człowieka 1999
Ewangelizacja - profilaktyka - pomaganie
poprzednia strona

ks. Tomasz Opaliński

Co roku w drugą sobotę września zjeżdżają się do Niepokalanowie członkowie i kandydaci Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, aby wspólnie modlić się u stóp Niepokalanej - w miejscu, gdzie założyciel Krucjaty, sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki uczył się od "Szaleńca Niepokalanej", o. Maksymiliana Marii Kolbego, co to znaczy oddać swoje życie Maryi.

W tym roku jubileuszowa pielgrzymka Krucjaty, związana z 20-leciem jej istnienia, zwołana została do Starego Sącza, na spotkanie z Janem Pawłem II. To na jego wezwanie, by przeciwstawiać się wszystkiemu, co uwłacza ludzkiej godności, 20 lat temu w Nowym Targu proklamowano Krucjatę.

"Wojsko Gedeona" nie zrezygnowało jednak z wrześniowego spotkania u stóp Niepokalanej. W zmniejszonym składzie i w innym charakterze spotkanie to odbyło się w dniach 11-12 września. Nie było tradycyjnej Drogi Krzyżowej ze świadectwami, nie było misterium znaków Krucjaty - wszystko to mieliśmy okazję przeżyć w czerwcu w Krościenku. Tym razem Niepokalanów stał się miejscem wytężonej pracy. Specjalistyczne sympozjum "Krucjata Wyzwolenia Człowieka 1999. Ewangelizacja - profilaktyka - pomaganie", zorganizowane przy pomocy Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych zgromadziło prawie 100 osób z 21 diecezji polskich i ze Słowacji. Wyrazy jedności i życzenia błogosławieństwa Bożego dla uczestników Sympozjum przesłał, nie mogąc być osobiście, biskup Antoni Dydycz - przewodniczący Zespołu ds. Apostolstwa Trzeźwości przy Konferencji Episkopatu Polski.

"Dwadzieścia lat istnienia Krucjaty Wyzwolenia Człowieka oraz zaangażowanie jej członków w pracę społeczności lokalnych - parafii i gmin - pobudza nas do wdzięczności za dotychczasowe owoce tego dzieła oraz do refleksji nad kierunkami jego dalszej posługi" - pisał w zaproszeniu na sympozjum ks. Piotr Kulbacki, Moderator KWC. Do takiej refleksji w pierwszym dniu obrad wprowadził nas referat ks. prof. dr hab. Tomasza Jelonka z Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, który przedstawił uczestnikom sympozjum biblijny obraz wolności i wyzwolenia. Natomiast dr Krzysztof Wojcieszek z Warszawy mówił o uwarunkowaniach możliwości rozwoju Krucjaty. "Czy Krucjata jest jeszcze dzisiaj potrzebna? Czy spełniła już zadania, jakie przed nią 20 lat temu stawiał jej Założyciel?" - pytał prelegent, robiąc swoisty "rachunek sumienia". Jako doświadczony specjalista w dziedzinie profilaktyki wskazał, że Krucjata stanowi w Polsce największe przedsięwzięcie prewencyjne, prowadzone systematycznie od dwudziestu lat. W świetle najnowszych badań amerykańskich okazuje się, że profilaktyczne działania Krucjaty są prekursorskie w stosunku do współczesnych propozycji. Prelegent zwrócił uwagę na istniejące trudności pracy Krucjaty i uwrażliwił na potrzebne dziś, związane z przemianami społecznymi kierunki rozwoju.

Po południu aktualną sytuację w dziedzinie rozwiązywania problemów alkoholowych przedstawił dr Jerzy Mellibruda, dyrektor Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Wykładowca wskazał na istniejący postęp w skuteczności pracy wiodących ośrodków pomocy uzależnionym. Jednakże większą ilościowo grupę niż uzależnieni stanowią nadmiernie pijący, i to oni są statystycznie najczęstszą przyczyną szkód alkoholowych. Dramatycznym staje się coraz wcześniejsze sięganie po alkohol przez młodzież za przyzwoleniem dorosłych. Są nawet realizowane promocje alkoholu skierowane do młodzieży. Liczne szkody w rodzinach osób nadmiernie pijących wymagają pracy z całymi rodzinami. Najtrudniej jest dotrzeć do środowisk wiejskich. Polski system rozwiązywania problemów alkoholowych opiera się na działaniach gmin, wspieranych przez administrację państwową metodycznie, szkoleniami i konsultacjami fachowców za pośrednictwem PARPA.

W kolejnym komunikacie o znaczeniu wiary w psychoterapii mówiła mgr Anna Ostaszewska - Prezes Stowarzyszenia Psychologów Chrześcijańskich. Mówiąc o prowadzonym przez Stowarzyszenie ośrodku wskazała, iż nie można oddzielić spraw wiary od terapii, gdyż często mają one dla niej kluczowe znaczenie. W tym kontekście szczególnie cenna staje się droga Krucjaty, która rozwiązywanie problemów alkoholowych stawia na płaszczyźnie wiary. Popołudniową sesję zakończyła prowadzona przez dra Krzysztofa Wojcieszka debata z udziałem młodzieży z Niższego Seminarium Duchownego oo. Franciszkanów w Niepokalanowie. Okazało się, że można wiele wiedzieć o szkodliwości alkoholu, można "trzeźwo" ważyć za i przeciw, widząc, że dużo więcej można stracić niż zyskać pijąc alkohol, ale mimo wszystko... droga od rozumu do woli jest daleka.

Niedziela wzbogaciła uczestników Sympozjum o dwa kolejne referaty. Ks. mgr lic. Zbigniew Kaniecki - sekretarz Zespołu Apostolstwa Trzeźwości przy Konferencji Episkopatu Polski - ukazał ważne rozróżnienie między duszpasterstwem trzeźwości i duszpasterstwem uzależnionych. Są one ze sobą ściśle powiązane, jednakże duszpasterstwo trzeźwości dotyczy kształtowania cnoty trzeźwości u każdego (duszpasterstwo ogólne), zaś duszpasterstwo uzależnionych dotyczy osób chorych (duszpasterstwo specjalistyczne). Mgr Stanisława Orzeł omówiła dokładnie, dlaczego Krucjata Wyzwolenia Człowieka jest najskuteczniejszą formą pracy profilaktycznej. Obrazu dnia dopełniło seminarium "Krucjata dziś i jutro". Grupy seminaryjne zastanawiały się nad szerokim spektrum działalności Krucjaty - od promowania nowego stylu życia przez organizowanie imprez bezalkoholowych, aż po programy antyalkoholowe dla młodzieży prowadzone w szkołach i sposoby finansowania działalności trzeźwościowej.

Sympozjum "Krucjata Wyzwolenia człowieka 1999. Ewangelizacja - profilaktyka - pomaganie" nie ograniczało się jednak tylko do obrad i referatów. "Wojsko Gedeona" nie mogło zapomnieć o tym, że jego siła płynie nie z mądrości ludzkiej, ale z mocy Bożej. Stąd w programie sympozjum nie zabrakło modlitwy: wspólnej Eucharystii sprawowanej w kaplicy, w której modlił się o. Maksymilian, oraz odmawianych wspólnie jutrzni i nieszporów. Szczególnie cenne dla uczestników Sympozjum były także głoszone podczas nich homilie, a właściwie - świadectwa ks. Stanisława Zarycha i ks. Henryka Korży, którzy współpracowali ze Sługą Bożym Franciszkiem Blachnickim. Dzięki nim uczestnicy sympozjum mogli zobaczyć Założyciela Krucjaty jako żywą postać. Ks. Blachnicki, mówiąc o charyzmatach oazy, mówił także o charyzmacie spotkania. Bogu niech będą dzięki za to spotkanie w Niepokalanowie.

Eleuteria nr 40, październik - grudzień 1999

początek strony