ks. Piotr Kulbacki

25 września 2001 r. Metropolita Górnośląski Arcybiskup Damian Zimoń dokonał konsekracji świątyni pw. Matki Kościoła, Niepokalanej Jutrzenki Wolności. Wydarzenie to zgromadziło zarówno mieszkańców parafii św. Michała Archanioła w Katowicach, jak i liczne delegacje kapłanów i świeckich członków Krucjaty Wyzwolenia Człowieka z kraju i zagranicy.

Świątynia pw. Matki Kościoła, Niepokalanej Jutrzenki Wolności stanowi zgodnie z pragnieniem Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego "wotum wdzięczności za ocalenie narodu od klęski alkoholizmu". W ten sposób dopełniło się zobowiązanie, podjęte wraz z proklamowaniem Krucjaty. Równocześnie z ogłoszeniem Krucjaty został poświęcony przez Jana Pawła II kamień węgielny pod budowę Kościoła-Wotum, który miał zostać wybudowany w niesprecyzowanym wówczas jeszcze czasie i miejscu. Kościół-Wotum jest świadectwem wdzięczności za ocalenie z całkowitego zniszczenia narodu, prognozowanego w końcu lat siedemdziesiątych. Jest też wyrazem naszej wiary w dopełnienie się zwycięstwa Niepokalanej nad alkoholizmem i nowymi zagrożeniami szczególnie dotykającymi młodzież w Polsce.

Historia budowy została opisana dwa lata temu w akcie erekcyjnym kościoła. Czytamy w nim:

W dniu dzisiejszym, to jest 25 września Roku Pańskiego 1999, Arcybiskup Damian Zimoń, Metropolita Górnośląski, dokonał aktu wmurowania kamienia węgielnego w posadzkę kościoła pod wezwaniem Matki Kościoła, Niepokalanej Jutrzenki Wolności.

Parafia, w której to wydarzenie ma miejsce, zaistniała formalnie od 1981 roku, korzystając z zabytkowego kościółka drewnianego pod wezwaniem Świętego Michała Archanioła, który aż dotąd jest własnością miasta Katowice. Dlatego w dekrecie powizytacyjnym z dnia 21 grudnia 1988 Biskup Katowicki Damian Zimoń nakazał wybudowanie kościoła parafialnego. Inicjatywa budowy podjęta przez ówczesnego proboszcza ks. Henryka Bolczyka łączyła w sobie dwa cele. Pierwszy parafialny, bowiem mała drewniana świątynia w Parku Kościuszki nie mogła spełnić funkcji kościoła parafialnego, drugi wyraża się w samym kamieniu węgielnym. Pochodzi on z podziemia Katedry Wawelskiej w Krakowie, spod grobu świętego biskupa Stanisława, męczennika. Wydobył go Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki, założyciel Ruchu Światło-Życie i prosił o jego poświęcenie Jana Pawła II w Nowym Targu w dniu 8 czerwca 1979 roku. Inskrypcja na kamieniu upamiętnia rok męczeńskiej śmierci Świętego Stanisława w roku 1079 oraz dziewięćsetletnią rocznicę tego wydarzenia. Ks. Franciszek Blachnicki w odpowiedzi na życzenie Ojca Świętego, aby sprzeciwić się wszystkiemu, co w Ojczyźnie urąga ludzkiej godności, zwłaszcza nałogowi pijaństwa założył Krucjatę Wyzwolenia Człowieka. Jednym z patronów tego dzieła został wybrany Święty Stanisław, którego Ojciec Święty nazwał Patronem ładu moralnego. Kamień węgielny zobowiązywał do zbudowania świątyni, wotum wdzięczności za dar wolności. Okolicznością sprzyjającą podjęciu zobowiązania budowy był fakt łączenia w osobie ks. Henryka Bolczyka zarówno funkcji proboszcza parafii Świętego Michała, jak i moderatora krajowego Ruchu Światło-Życie.

Pierwszym krokiem w kierunku budowy był konkurs zorganizowany wśród parafialnych architektów na projekt obiektu sakralnego. Wygrał projekt Pana mgr inż. arch. Andrzeja Gałkowskiego.

W 1992 roku na życzenie ks. Henryka Bolczyka, ks. Arcybiskup Damian Zimoń zamianował proboszczem i budowniczym ks. Władysława Kolorza z Rybnika-Niewiadomia.

Dnia 7 grudnia 1992 roku parafia św. Michała zakupiła ziemię pod budowę nowej świątyni przy ulicy Gawronów. W dniu 18 kwietnia 1993 roku, ks. Arcybiskup Damian Zimoń poświęcił plac budowy, a 25 września tegoż roku ks. Biskup Gerard Bernacki podczas wizytacji pasterskiej poświęcił nowe dzwony: dzwon Wojciech ufundował kompozytor Wojciech Kilar, dzwon Barbara ufundowała jego żona Barbara Kilar, a dzwon Andrzej ufundowała rodzina Raj.

W 1994 roku ukończono budowę dzwonnicy i amfiteatru, a 10 kwietnia 1994 roku ks. Biskup Ignacy Jeż z Koszalina poświęcił Kaplicę Chrystusa Sługi w rotundzie. W ołtarzu tej kaplicy zostały złożone relikwie św. męczenników: Apolinarego, Florentyny i Piotra. W 1995 roku zostało ukończone probostwo i nastąpiło przeniesienie siedziby parafii św. Michała z ulicy Różyckiego 8 na ulicę Gawronów 20. W latach 1996-97 został wybudowany Ośrodek Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, który ks. Arcybiskup poświęcił 21 września 1997 roku. W roku 1997 rozpoczęły się także prace przy nowej świątyni przy fundamentach, a potem przy jej murach. Przez rok następny trwały prace nad stalową konstrukcją kościoła, zakończone umieszczeniem w dniu 17 października 1998 roku krzyża na szczycie świątyni. Kościół z krzyżem ma 30 metrów wysokości. W 1999 roku został wykonany dach na kościele i plac kościelny.

Eleuteria nr 48, październik - grudzień 2001