Idźcie i głoście
VI Ukraińska Pielgrzymka KWC
poprzednia strona

Teresa Andruszczyszyna

W dniach 13-14 października 2007 roku odbyła się VI Ukraińska Pielgrzymka Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. W tym roku pielgrzymów przyjmowała parafia Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny w Chmielnickim. Hasłem tegorocznej pielgrzymki było ewangeliczne wezwanie: "Idźcie i głoście". Już od 9 rano zaczęły przybywać grupy pielgrzymów z różnych parafii. W sumie zgromadziło się ponad 250 osób. Byli wśród nich dorośli, młodzież i dzieci.

Gdy pielgrzymi zebrali się w nowo wybudowanym kościele, przywitał nas wszystkich gospodarz parafii ks. Paweł Ostrowski ze Zgromadzenia Księży Marianów. Rozpoczęliśmy  modlitwą do Ducha Świętego i powitaniem pielgrzymów. Od samego początku był z nami ordynariusz diecezji kamieniecko-podolskiej ks. biskup Leon Dubrawski, który skierował do nas słowo przywitania i zachęty do modlitwy o wyzwolenie mieszkańców Ukrainy. Ksiądz biskup także zapewnił nas o swojej modlitwie i zaangażowaniu.

Następnie w katechezie, którą wygłosił ks. Jarosław Gąsiorek, usłyszeliśmy o tym, iż Krucjata jest ruchem ewangelizacyjnym, i że naszym podstawowym zadaniem jest ogłaszać wszystkim ludziom Dobrą Nowinę o Chrystusie, który wyzwala od wszystkiego, co poniża ludzką godność. Wtedy będziemy świadkami wolności dla innych, kiedy sami przyjmiemy Jezusa jako naszego Pana i Zbawiciela i Jego woli poddamy nasze życie.

W czasie przerwy obiadowej miejscowi parafianie przygotowali dla wszystkich pielgrzymów ciepły posiłek w sali pod kościołem. Przerwa obiadowa dała możliwość osobistych spotkań, rozmów, zapoznania się z wystawą o KWC na Ukrainie oraz skorzystania z diakonii słowa.

O  godzinie 15.00 .rozpoczęliśmy Drogę Krzyżową, której przewodniczył bp Leon Dubrawski. Przy każdej stacji pielgrzymi dzielili się świadectwem swojego osobistego wyzwolenia z różnych problemów albo tym jak przez udział w Krucjacie pomogli innym odnaleźć wolność w Chrystusie. Uczestnicy dziękowali Bogu za dar Krucjaty, za dar wolności, że mogą doświadczać prawdziwego życia w rodzinie: "Kiedyś dzieci chowały się, jak wracałem z pracy, a teraz czekają na mnie, wchodzą na ręce, na głowę i cieszą się, że mają tatę, a ja, że mam ich"; inny ojciec powiedział: "Mam już czworo dzieci, ale dopiero przy czwartym dziecku naprawdę przeżyłem jego narodzenie i chrzciny". Było też świadectwo dziadka, który powiedział: "Swoją trzeźwość zawdzięczam Panu Bogu i żonie. Cieszę się, kiedy przychodzą do mnie wnuki i chcą bawić się ze mną. Dziękuję Bogu, że teraz «chodzą po mnie wnuki, a nie wódka»". Piękne było też świadectwo pani psycholog pracującej w szkole, która mówiła o problemie alkoholowym dzieci szkolnych coraz wcześniej sięgających po alkohol, które nie chcą słuchać pouczeń, ale potrzebują przykładu abstynencji nauczycieli i wychowawców. Były też świadectwa dziękczynienia za przeżycie bezalkoholowego wesela. Nie zabrakło też świadectwa młodzieży: jedna z dziewcząt mówiła o tym, jak trudno jest jej wśród rówieśników być abstynentem, ale również jak wielką to przynosi korzyść i radość dla niej i otoczenia. Droga Krzyżowa zakończyła się dziękczynieniem za wyzwolenie, które płynie z krzyża Jezusa Chrystusa.

Szczytem naszego dziękczynienia była Eucharystia, podczas której ksiądz biskup w homilii podkreślał, że KWC jest wielkim darem Boga dla Ukrainy. Ponieważ Pielgrzymce towarzyszył Krzyż Krucjaty, ksiądz biskup w czasie Mszy Świętej ogłosił jego peregrynację po parafiach naszej diecezji. Pragnieniem biskupa jest, by Krzyż Krucjaty, znak zbawienia i wyzwolenia, dotarł do każdej parafii, aby każdy człowiek usłyszał o Krucjacie.

Po napełnieniu się duchowym pokarmem mogliśmy wzmocnić nasze ciało przygotowaną przez parafian kolacją.

Następnym punktem pielgrzymki było nabożeństwo odpowiedzialności i misji, kiedy wsłuchiwaliśmy się we fragment Listu z Fatimy ks. Franciszka Blachnickiego, który przypominał nam fatimskie wezwanie Maryi do zaufania Jej Niepokalanemu Sercu, modlitwy, nawrócenia, postu i ofiary. Na zakończenie nabożeństwa 11 osób na stałe włączyło się w szeregi Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, 33 osoby przystąpiły do Krucjaty jako kandydaci. Wielką radością i wsparciem dla nas jest to, że w szeregach Krucjaty idzie razem z nami nasz pasterz, ksiądz biskup Leon Dubrawski, który pomaga ludziom nie tylko słowem, ale własnym przykładem.

Nabożeństwo wieczorne zakończyliśmy procesją fatimską, podczas której, w 90. rocznicę zakończenia objawień fatimskich, modlitwą różańcową chwaliliśmy Boga za zwycięstwo Niepokalanego Serca Maryi, którego coraz bardziej jesteśmy świadkami na ukraińskiej ziemi.

Całą noc trwała modlitwa adoracji przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, w czasie której każdy mógł osobiście przedstawić Bogu swoje dziękczynienia i prośby.

Pielgrzymka zakończyła się poranną niedzielną Eucharystią, której przewodniczył ksiądz biskup Leon, wyjaśniając w homilii miejscowym parafianom, czym jest Krucjata, i zachęcając do dziękczynienia za ten dar. Po śniadaniu odbyło się spotkanie diakonii Krucjaty, w czasie którego omawialiśmy sprawy peregrynacji Krzyża Krucjaty i podjęliśmy decyzję o przeprowadzeniu Oazy Rekolekcyjnej Diakonii Wyzwolenia w Gwardijsku (23-25 XI 2007). Otrzymaliśmy też zaproszenie, aby następną, siódmą pielgrzymkę Krucjaty w dniach 25-26 października 2008, odbyć w Gródku na Podolu.

Brakowało nam bardzo obecności gości z Polski, którzy zawsze nam towarzyszyli w dotychczasowych pielgrzymkach. Dlatego już teraz zwracamy się z gorącym zaproszeniem do wszystkich, którzy czytają ten tekst: Przyjedźcie 25 października 2008 do Gródka na Podolu!
Dziękujemy i błogosławimy Panu za Jego drogi, którymi nas prowadzi.

Kontakt dla zainteresowanych KWC na Ukrainie:
Ks. Jarosław Gąsiorek
e-mail: jgasiorek@svitonline.com
tel. (z Polski): 00380382624182
tel. kom. ua. +380676258732

Eleuteria nr 73, 1/2008

początek strony