12 Kroków DDA
- Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec skutków uzależnienia, że przestaliśmy kierować własnym życiem.
- Uwierzyliśmy, że Siła większa od nas samych może poskładać nas w całość.
- Postanowiliśmy powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga, jakkolwiek Go pojmujemy.
- Dokonaliśmy gruntownego i odważnego obrachunku moralnego.
- Wyznaliśmy Bogu, sobie i drugiemu człowiekowi istotę naszych błędów.
- Staliśmy się całkowicie gotowi do współdziałania z Bogiem w wyzbyciu się szkodliwych i nieskutecznych zachowań.
- Zwróciliśmy się do Boga w pokorze, aby usunął nasze braki.
- Sporządziliśmy listę osób, które skrzywdziliśmy i staliśmy się gotowi zadośćuczynić im wszystkim.
- Zadośćuczyniliśmy
osobiście wszystkim, wobec których było to możliwe, z wyjątkiem tych
przypadków, gdy zraniłoby to ich lub innych.
- Prowadziliśmy nadal obrachunek moralny, na bieżąco przyznając się do popełnionych błędów.
- Poprzez
modlitwę i medytację dążyliśmy do coraz doskonalszej więzi z Bogiem,
jakkolwiek pojmujemy Boga, prosząc jedynie o poznanie Jego woli wobec
nas oraz o siłę do jej spełnienia.
- Przebudzeni
duchowo w rezultacie tych Kroków staraliśmy się nieść to posłanie innym
potrzebującym i stosować te zasady we wszystkich naszych poczynaniach.
12 Tradycji DDA
- Nasze wspólne dobro powinno być dla nas najważniejsze, wyzdrowienie każdego z nas zależy bowiem od naszej jedności.
- Jedynym
i najważniejszym autorytetem w naszej Wspólnocie jest miłujący Bóg,
jakkolwiek może się on wyrażać w sumieniu każdej grupy. Nasi
przewodnicy są jedynie zaufanymi sługami, oni nami nie rządzą.
- Jedynym warunkiem przynależności do DDA jest identyfikowanie się z problemem.
- Każda grupa powinna być niezależna we wszystkich sprawach z wyjątkiem tych, które dotyczą innych grup lub DDA jako całości.
- Każda grupa ma jeden glówny cel: nieść posłanie DDA, tym którzy jeszcze cierpią.
- Grupa
DDA nigdy nie powinna popierać, finansować ani użyczać nazwy DDA żadnym
pokrewnym ośrodkom ani jakimkolwiek przedsiębiorstwom, żeby problemy
finansowe, majątkowe lub sprawy ambicjonalne nie odrywały nas od
głównego celu.
- Każda grupa DDA powinna być samowystarczalna i nie powinna przyjmować dotacji z zewnątrz.
- Działalność
we Wspólnocie powinna na zawsze zostać honorowa; dopuszcza się jednak
zatrudnianie niezbędnych pracowników w służbach DDA.
- DDA
nie powinno nigdy stać się organizacją; dopuszcza się jednak tworzenie
służb i komisji bezpośrednio odpowiedzialnych wobec tych, którym slużą.
- DDA nie zajmują stanowiska wobec problemów spoza ich Wspólnoty, ażeby imię DDA nigdy nie zostało uwikłane w publiczne polemiki.
- Nasze
oddziaływanie na zewnątrz opiera się na przyciąganiu, a nie na
reklamowaniu; musimy zawsze zachować osobistą anonimowość wobec prasy,
radia i filmu.
- Anonimowość
stanowi duchową podstawę wszystkich naszych Tradycji, przypominając nam
zawsze o pierwszeństwie zasad przed osobistymi ambicjami.
|
|