Jerzy Papiernik

Lewocza - urokliwe słowackie miasteczko u podnóża Marianskiej Hory, głównego celu maryjnych pielgrzymek Słowaków - doznało w dniach 4 i 5 grudnia 1999 roku szczególnej łaski, wyproszonej, jak ufamy, przez Niepokalaną, Matkę Kościoła. W tych dniach bowiem dokonała się tam oficjalna inauguracja działalności Krucjaty Wyzwolenia Człowieka na Słowacji.

Inicjatorką całego przedsięwzięcia była Margita Mihalkova (w kręgach oazowych zwana "Gitką"), która dzieło Krucjaty Wyzwolenia Człowieka poznała dzięki wcześniejszej formacji w ruchu Światło-Życie. Pracując w szpitalnej aptece w Lewoczy, zetknęła się z grupą trzeźwiejących alkoholików, którzy postanowili w oddziale psychiatrycznym tego szpitala poprowadzić spotkania samopomocowe. Gitka uwrażliwiona poprzez Ruch Światło-Życie na problemy zniewoleń swoich rodaków nawiązała z tą grupą kontakt. W Lewoczy działalność grupy zainicjował Franciszkanin - ojciec Lucjan, do którego ze swoimi problemami związanymi z uzależnieniem alkoholowym zwrócił się wysokiej rangi oficer Armii Słowackiej - Józef. Trzeba tu nadmienić, że samopomocowy ruch Anonimowych Alkoholików nie jest na Słowacji tak popularny jak w Polsce.

Gdy zbliżała się XX rocznica proklamowania Krucjaty i związana z tą datą jubileuszowa pielgrzymka KWC do Krościenka połączona ze spotkaniem z Ojcem Świętym w Starym Sączu, Gitka zaproponowała znajomym z grupy wzięcie udziału w tej pielgrzymce. Jej propozycja została przyjęta z zadowoleniem i w ten sposób większa grupa Słowaków mogła poznać bliżej ideę KWC. Pielgrzymka wydała obfite owoce. Wielu jej uczestników zapragnęło poznać bliżej dzieło Krucjaty. Dlatego już w we wrześniu kilkuosobowa grupa ze Słowacji pojawiła się na I Sympozjum Krucjaty Wyzwolenia Człowieka w Niepokalanowie (11-12.09.1999r). Wśród uczestników Sympozjum, oprócz niezmordowanej Gitki, pojawili się również specjaliści (psycholog, lekarz - ordynator oddziału psychiatrycznego) i inni gotowi służyć swoim rodakom wiedzą i doświadczeniem na drodze Krucjaty Wyzwolenia Człowieka.
Po kilku tygodniach znów można było spotkać Słowaków w Polsce. Tym razem wzięli oni udział w zorganizowanym w Krościenku Kursie Prelegentów Krucjaty Wyzwolenia Człowieka (15-17.10.1999 r). Tam również zapadła pierwsza decyzja złożenia deklaracji przystąpienia do KWC. Złożył ją Józef - ten sam, dzięki któremu powstała grupa przy klasztorze w Lewoczy, i który aktywnie wspomagał Margitę w jej działaniach.

Po powrocie do swego kraju Gitka nie zasypywała gruszek w popiele. W pierwszą sobotę grudnia rozpoczęło się w kościele franciszkanów w Lewoczy spotkanie, mające na celu zapoznanie z ideą KWC większej grupy Słowaków. Wzięło w nim udział około 70 osób, które przyjechały nawet z odległych miejscowości. Spotkaniu przewodniczył moderator Krucjaty, ks. Piotr Kulbacki. Przybyły też zaproszone przez Gitkę delegacje z Bełchatowa i Tomaszowa Mazowieckiego. Ta ostatnia przyjechała ze swoim nowym proporcem KWC, poświęconym podczas jubileuszowej pielgrzymki i pobłogosławionym przez Ojca Świętego.

Spotkanie rozpoczęła Godzina Słowa Bożego. Na wstępie uczestnicy wysłuchali kilku świadectw gości z Polski. Swoimi doświadczeniami działania Bożej łaski na drodze Krucjaty dzielił się trzeźwy alkoholik, zaangażowany obecnie w działalność Krucjaty, następnie członek Krucjaty, który decyzję przystąpienia do KWC podjął jeszcze przed jej uroczystą inauguracją w Nowym Targu, oraz trójka młodych ludzi: uczeń szkoły średniej i kończący studia na KUL-u studenci. W homilii ks. Piotr Kulbacki, nawiązując do czytań biblijnych, przedstawił sens oraz główne cele i metody działania Krucjaty.

Kolejnymi elementami spotkania były wystąpienia słowackich specjalistów z zakresu profilaktyki i przeciwdziałania oraz leczenia uzależnień, szczególnie związanych z chorobą alkoholową. W sobotni wieczór uczestnicy spotkania z modlitwą różańcową na ustach udali się w pieszej pielgrzymce do sanktuarium Marianska Hora (Góra Maryi), do którego niedawno pielgrzymował Ojciec Święty. Tam wysłuchali świadectwa młodego Słowaka, który dzielił się radością spotkania z wyzwalającym Bogiem. Następnie pielgrzymi uczestniczyli w uroczystej koncelebrze pod przewodnictwem Wikariusza Generalnego diecezji spiskiej.

Niedzielny program rozpoczęła Droga Krzyżowa, prowadzona w oparciu o teksty Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego. Należy podkreślić, że teksty te zostały tłumaczone z wielkim poświęceniem niemal całą ostatnią noc przez Słowaków znających język polski. Rozważaniu niektórych stacji towarzyszyły również świadectwa. Szczytem spotkania była niedzielna Eucharystia pod przewodnictwem spiskiego biskupa pomocniczego Andrieja Imricha. Tomaszowska delegacja złożyła w procesji dar dla pierwszej stanicy KWC na Słowacji w postaci figury Niepokalanej, głównej patronki Krucjaty. Po Eucharystii 24 uczestników spotkania (w tym dwóch kapłanów) złożyło na ołtarzu przetłumaczone na język słowacki deklaracje przystąpienia do Kruciáty Oslobodenia Človeka.

Po Eucharystii odbyło się spotkanie w czterech grupach (trzeźwych alkoholików, profesjonalistów w zakresie profilaktyki i leczenia uzależnień, kapłanów i dobrowolnych abstynentów). Dokonano tam konkretnych ustaleń, dotyczących dalszej pracy, a także dzielono się radosnymi doświadczeniami na drodze prowadzącej do Krucjaty, a tym samym włączenia się w zbawczą ofiarę Chrystusa. W czasie podsumowania ustalono, że w każdą pierwszą sobotę miesiąca o godzinie osiemnastej w kościele franciszkanów w Lewoczy będą odbywały się spotkania modlitewno-formacyjne KWC, podano ustalone w grupach seminaryjnych zasady współpracy między ośrodkami Krucjaty w terenie, grupami samopomocowymi i kapłanami. Spotkanie zakończyło przekazanie przez delegację z Tomaszowa wspólnocie Kruciáty Oslobodenia Človeka na Słowacji urny z ziemią pochodzącą z grobu Założyciela Krucjaty w Carlsbergu i odczytaniem wiersza Cypriana Norwida "Krzyż i dziecko" dedykowanego "tym, którzy lękają się Krzyża". Podjęto pierwsze kroki do wydawania "Eleuterii" w wersji słowackiej, a także założono Księgę Czynów Wyzwolenia.

Dla ścisłości należy dodać, że już wcześniej, na odbywających się na Słowacji oazach, były składane deklaracje abstynenckie. Nie powołano jednak Diakonii Wyzwolenia, nie było też stałej pracy formacyjnej. Ponadto często deklaracje abstynenckie nie były rozumiane tak, jak ukazuje to Krucjata Wyzwolenia Człowieka.

Naszym słowackim przyjaciołom życzymy wielu owoców płynących z Krzyża Chrystusa i wspieramy ich naszymi modlitwami!

Adres Krucjaty na Słowacji:
KOČ, Kláštor minoritov
Košická 2, 05401 Levoča
e-mail: minoriti@ke.telecom.sk

Eleuteria nr 41, styczeń - marzec 2000